MANİLER VE DEYİMLER

Emek verip derdiğim, Askere gönderdiğim, Gayri dayanamıyom, Tez gel gönül verdiğim.	Yumurtanın sarısı, Yere düştü yarısı, Görümcem verem olmuş, Kaynanama darısı.	Coştum coştum duruldum, Kız peşinden yoruldum, Gayri senden vazgeçtim, Ben ablana vuruldum.
Çayda çanak kırılmış, Kız oğlana vurulmuş, Oğlan almam dedikçe, Kız boynuna sarılmış.	Çeşme başı pıtırak, Gelin kızlar oturak, Ne oturak ne durak, Satılak da kurtulak.	Koyun keçi otlatırım, Yükseklerden atlatırım, Verselerdi benim yarimi, Düşmanları çatlatırdım.
Pınara desti koydum, Damla damla olacak, Benim sevdiğim oğlan , Başöğretmen olacak.	Sepet sepet üzüm var, Bende sende gözüm var, Senden başkası haramdır, Dünya ahret sözüm var.	Karşı bağın üzümü, Gelin kırma sözümü, Utandım diyemiyom, Bir öpeyim yüzünü.
Dağda tavuk kümesi, Başında allı fesi, Oğlanlar vezir olsa, Yine kızın kölesi.	Mendil aldım onbeşe, Onu serdim güneşe, Gitti yarim gelmeldi, Beni aldı telaşe.	Kuş kafese girmiyor, Buna aklım ermiyor, Hiç boşuna ah çekme, Annem beni vermiyor.
Hey hızara hızara, Dalda elma gızara, Beni sana vermezler, Başka yerden gız ara.	Kayalar yarılmasın, Yar bana darılmasın, Yar bana darılıp da, Ellere sarılmasın.	Su içtim kana kana, Sular akar ne yana, Yüzün birgün görmedim, Bilmem gidem ne yana.
Dut yedim tuttu beni, Yarim unuttu beni, Yarı yola varmadan, Hıçkırık tuttu beni.	Toprağında taşında, Benleri var kaşında, Sen bahar içindesin, Bense ömrüm kışında.	Duvağı telli gelin, Gümüşten elli gelin, Buğulu gözlerinden, Sevdiğin belli gelin.
Yüzümde çifte benler, Hayran oldu görenler Bilmem nasıl vazgeçecek, Bana gönül verenler.	Koyunum var karaman, Gaybolursa araman, Ben bir reçber kızıyım, Şehirliye yaramam.	Yukarıki dağlardan, Yuvarlandı taş geldi, Mektubunu okurken, Gözlerimden yaş geldi.